Roparun dag 2

B4A963DE-6AF6-4891-B993-2F0F9670E86D

Dag 2

Het is nog pikdonker. En dat is lastig, dus even inkomen. Op het moment dat de zon opkomt hoor je alle vogels fluiten in een
mooie groene omgeving, daar wordt je wel zen van. Deze etappe loopt voorspoedig. In de run-bike-run hebben we het ook gezellig. Een foutje in het systeem vanuit de Roparun maar verder niets bijzonders. Ook de grapjes zijn te flauw. Meestal blijft er bij een run-bike-run 1 loper in de bus en de andere zeggen dan meestal tuurlijk wij doen het wel weer ff, blijf jij maar weer zitten.
We komen bij ons basiskamp op een mooi veldje bij de molen. De boer die ernaast woont, heeft ons liefdevol opgevangen. We hebben een normaal toilet en hij heeft in een tent een douche voor de Roparunners gemaakt. Zo fijn we kunnen douchen hoe lekker is dat! Ik heb nu lekker rust. De volgende etappe heb ik met 2 andere lopers en dat vind ik super leuk. Het weer is mooi, misschien iets te warm, maar we klagen niet. De 2de fout in de
Roparunroute is minder leuk, want 1 loper is op parcours en we kunnen er niet bij, maar uiteindelijk heeft de loper besloten om te blijven lopen, super knap.
Daarna loopt ook deze etappe gesmeerd. Ik weet helaas niet meer zoveel van dit moment, behalve dat we even goede gesprekken met elkaar hebben gehad en dat is ook fijn, dat brengt ons nog dichter bij elkaar. We komen bij een doorkomst en er is feest, er moeten wat mensen naar de wc en we proberen het dansje van een eerder team te overtreffen en ik zeg dat is gelukt! Al weet ik nu al dat de meningen verdeeld zijn. Ik loop door een verzorgingstehuis waar de lieve mensjes ons toejuichen. Door een molen en vervolgens nog langs een orkest in oude klederdracht en daar staat de eerste bekende. Wat leuk om iemand te zien die weet wat het is. Ik ben gewisseld dus kan even begroeten en we gaan weer door.
Het volgende basiskamp is bij een voetbalveld. We mogen daar ook douchen, wat een luxe hebben we weer.
Ik ga lekker buiten in de zon slapen, maar helaas wordt ik gewekt door kinderen.
Ons eerste mankement is er: de aggregaat is kapot. En daardoor gaan we eerder inpakken, want het wordt zo donker en we krijgen zo de wissel. Mijn laatste echte etappe is in aantocht en de rest moet door na het volgende basiskamp.
Het is bijna maandag

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *