Ik had al een aantal blogs klaarstaan, maar door omstandigheden zou ik bijna niet gaan.
Vorig jaar november wist ik dat we Berlijn zouden lopen, maar zoals jullie waarschijnlijk weten had ik een hamstringblessure.
12 weken geleden startte ik toch mijn schema. Het ging best aardig. Tempo lopen durfde ik niet echt vanwege de hamstring. Wat ik wel merkte is dat mijn hartslag bizar hoog was.
Tijdens de vakantie had ik iets gerommeld in mijn schema, maar heb alles gelopen. 1 dag terug van vakantie ,dacht ik mijn langste duur te lopen. Maar dat ging echt voor geen meter, dus gestopt. Dat weekend liep anders dan gepland. En zo ook de laatste 2 weken. Kan je zeggen dat het mentaal wat met je doet. Na 1 week niet gelopen te hebben, liep ik mijn langste duurloop. Dankzij Jeroen die nog sportvoeding in huis had en Adinda die me vergezelde op de fiets liep ik makkelijk. Ik had ook de dagen erna geen last. Stel je voor dat ik naar Berlijn zou gaan, had ik dit toch in de pocket.
9 dagen voor de start besloot ik met het thuisfront toch te gaan. Weet zeker dat er mensen in mijn omgeving het niet met me eens waren.
Met dank aan mijn lieve man en kids! Natuurlijk niet te vergeten mijn schoonmoeder die ALTIJD voor ons klaarstaat. Mijn zus die bij elk event wel wat voor me doet. Mariska die ook altijd iets in ons gezin oppakt en mij support. De liefste vrienden die je altijd supporten. 😘
Morgen meer over de loop!