Gelukkig ik heb 6 uur geslapen, maar aan mijn huid te zien heb ik wel veel gekrapt. Ik kan blijven liggen en dat doe ik ook.
Ik lig op mijn rechterzijde. Voel me wel wat beter, wat een beetje slaap al met je doet.
Als ik eindelijk uit bed kom, voel ik dat mijn rechterwang dik is en mijn oog half dicht zit. Kan het nog erger? Kon ik nog verdrietiger worden. Ik bel de hap (huisartsenpost) Ik zal even mijn broer en zus een update sturen. Mijn zus vraagt een foto en die schrikt. Ze komt gelijk. Samen gaan we naar de hap, die me nog verdrietiger en bozer maakt dan ik al was. Ze kon niets betekenen, moest maandag naar de huisarts. HOE KAN DIT!!!!! In deze wereld waar we zoveel betalen voor de ziekenpremie dat ik niet geholpen kon worden. Ik keek haar aan en zeg is er dan niemand in dit ziekenhuis die me kan helpen. Maar nee. Mijn lieve vriendin laat me komen voor een shiatsubehandeling. En geloof het of niet na 10 min was de hitte uit mijn lijf en ik heb zelfs een half uur geen jeuk.
Na de behandeling komt rustig de hitte weer terug.
Zondags ben ik te onrustig ik besluit om een stukje te gaan hardlopen. Na 1 week niet gelopen te hebben, liep ik makkelijk weg. Mentaal kom ik beter terug. Weet niet of het goed is, maar voor mijn mind wel. Helaas zelfs door de slaappil heen word ik wakker. Nog een week voor de marathon gaat er door me heen, maar tegelijk denk ik dit moet mijn lijf uit! Maandag bel ik de huisarts en ik mag om 16 uur komen, maar zeg daar heb ik niets aan. Er kan dan morgen pas wat gebeuren. De assistent belt me terug en zeg dat ik donderdag naar de dermatoloog kan. Niet te geloven en zeg dat ik dan wel om 16 uur op het spreekuur kom. Gelukkig heeft ze me serieus genomen en belt me dat de dermatoloog vandaag nog contact met me opneemt.
De dermatoloog belde om te zeggen dat ik naar de seh (spoedeisende hulp) mag en dat zij met hem overleggen.
Oké seh vond ik misschien overdreven, maar eindelijk gaat iemand me helpen.
Het duurde even en zijn constatering na foto’s te hebben gezien was, dat de contactallergie was doorgeslagen naar netelroos. Per direct stoppen met de prednison en ik krijg een zware antihistamine en morgen op bezoek komen. Voor het eerst loop ik opgelucht weg, want ook al is het morgen slechter, deze man helpt me. Normaal voor een marathon let ik 2 weken ervoor extra op mijn voeding, zodat ik een kilo lichter ben. Maar ik vind het niet belangrijk door mijn vermoeidheid leef ik meer op suikers. Ik weet dat het niet goed is, maar ik zit in de overlevingsstand. Probeer vanaf vandaag ook naast die suikers ook mijn gewone voeding binnen te krijgen.
We zijn 24 uur verder en ik ben op zijn spreekuur, ik voel al dat het iets is weggezakt maar ik voel ook uitbreiding. Hij vind het live rustiger eruit zien en zegt dat het geen netelroos is, maar de allergische reactie. Hij zegt dat ik gewoon naar Mallorca mag en mag lopen als ik wil. Ik ga sowieso naar Mallorca desnoods om bij te komen van deze weken. Woensdagmorgen de dikte van de prednison trekt rustig aan weg en realiseer me dat ik echt hamsterwangen heb gehad. Het breidt nog steeds uit dus weer terug. De dermatoloog ziet echt verbetering, maar de uitbreiding komt omdat ik met de prednison ben gestopt en kan nog even doorgaan. Ik kan me voorbereiden op mijn trip naar Mallorca. De vraag die ik veel krijg: ga je lopen.
Dat beslis ik op de dag zelf pas